Miljonair

De dag begon lekker rustig. Wekker stond om 8.00, daarna ingepakt en ontbeten. Omdat we pas om 11.30 opgehaald zouden worden zijn we nog eventjes naar een speeltuin gelopen. Eventjes voelden we een paar druppels, maar al gauw brak de zon weer door en was het weer te warm om maar iets te doen.
De kinderen hadden daar geen last van en klauterden alsof het een lieve lust was. Leuk om te zien hoe snel ze daar vriendjes maken en samen met andere kindjes spelen. Mathijs is momenteel echt een haantje, met luide stem neemt hij het voortouw. Dat de andere kindjes hem niet verstaan lijkt hem gelukkig niet te deren.

De vlucht stelde werkelijk niks voor, een kwartier nadat we opgestegen waren kregen we het signaal dat we weer gingen landen en dat deel duurde langer dan het hele opstijgen en 'cruisen' samen.
Typisch: in het vliegtuig bestonden geen stoelen met nummer 'F'. Wel 'A' t/m 'E' maar daarna kwam 'G'. Geen idee waarom.

Op het vliegveld ging het allemaal redelijk snel. Wel moeten we eerst nog ons visum regelen en dat duurde nog het langst. De bagage was er al en de transfer stond ook al op ons te wachten. Een uur nadat we geland waren zaten we in de taxi en een half uur later waren we in het hotel, het May hotel. En wat voor hotel! We hebben een asociaal luxe kamer, met 2 TV's, 2 mini-bars, een ligbad, zithoek en er staan meerdere telefoons (waar we niks mee doen...). En uiteraard weer Wifi. Beetje boven onze stand maar ach,l we zitten hier 2 nachten dus dat kan er wel af...
Overigens waren we bijna de tas met de rugdrager in de taxi vergeten. En dat niet alleen, want daarin zaten ook mijn wandelschoenen, fleece-jack en wat schoenen van de kinderen. Gelukkig konden we het busje nog net op tijd inhalen.
De rest van het hotel hebben we nog niet gezien, maar er is hier een binnen-zwembad en ook een sauna.
Het is bijna jammer te noemen dat we hier maar 2 dagen blijven... ;-)

Nadat we de spullen uitgepakt hebben zijn we wat gaan eten. We hadden niet geluncht, dus rammelden we echt van de honger. Maar eerst natuurlijk even pinnen, want in tegenstelling tot Cambodja kun je hier niet zo goed met dollars terecht.
We wilden ongeveer 150 Euro op zak hebben, daar komen we de komende tijd wel mee vooruit. Da's hier zo'n 4.000.000 Dong! En omdat ze dat bedrag niet konden leveren in de ATM heb ik het maar naar boven afgerond, naar 5.000.000 Dong. Voel me nu dus koning te rijk, waarbij gezegd moet worden dat het eten zojuist 7 ton gekost heeft...

Voor de verandering hebben we nog maar eens westers gegeten. Niet omdat we het Aziatische eten zat zijn, maar omdat we in de wat luxere wijk van Saigon zitten en er hier niet veel van die gezellig eettentjes zitten. We zaten in een Duitse eetgelegenheid met heel veel Wurst en Sauerkraut! En de bekende pullen bier. Voor de verandering wel eens lekker, maar voor ons hoeft dit niet te vaak. (Zie ook de opmerking over de kosten van het eten... :-) )

Wel weer leuk: de straat is hier heel erg versierd in verband met het Chinese nieuwjaar, dat op 23 januari begint. Precies in die nacht zitten we in de nachttrein dus dat zal wel feest worden denk ik.

Nog een leuke anekdote: in onze kamer staat een kluis, in het Engels 'save'. Dit betekent 'veilig' in het Nederlands.
Nou, hier niet...
Om te beginnen was de kluis op slot. Er stond op de beschrijving geen standaard code, maar '0000', '1234' en '1111' werkten niet en toen ging er een tijdslot op. Waarschijnlijk heeft de vorige gast de kluis op slot gedaan met zijn eigen code.
Toen maar naar de receptie gebeld en die zouden iemand sturen. En inderdaad, binnen een paar minuten werd er op de deur geklopt en stond er een vrouw die naar de kluis kwam kijken. Haar eerste vraag: Wat is de code? Na een diepe zucht van mij uitgelegd dat ik die niet heb en dat ik graag de kluis geopend had.
Zij weer weg en na een paar minuten stonden ze er met z'n 2-en. Sterker nog, de 2e vrouw had een soortgelijke kluis in haar armen. Ze verwisselden doodleuk de kluis, maakten en-passant de eerste open met de sleutel (helaas leeg :-) ) en zetten de 2e kluis op de plek van de 1e. Deze was wel open zodat ik mijn eigen code in kon voeren.

Mega handig, maar echt veilig vind ik het niet, als de enige mensen die op mijn kamer komen (het personeel) de kluis zo maar op kunnen tillen, makkelijk kunnen openen en de kluis in no-time verwisselen zonder dat iemand het ziet!
We hebben ook slotjes bij ons om onze tassen af te sluiten, daar stoppen we nu dus onze waardevolle spullen maar in...